ادویه دارچین

اسم دارچین Cinnamon از کلمه عربی Kinnamon مشتق شده و در مراسم مذهی یهودیان بکار می رفته است

دارچین نوعی ادویه‌‌ مقوی است که به‌خاطر تأثیراتش در سلامت بدن از دیرباز جایگاه ویژه‌ ای در طب سنتی داشته است. امروزه نیز با کشف خواص درمانی گسترده‌ آن در بسیاری از کشورها مورد استفاده قرار می‌‌گیرد. بر اساس تحقیقات بین ۲۶ دارویی که منشأ گیاهی دارند، دارچین بالاترین رتبه را در جلوگیری از اکسید شدن سلول‌ های بدن داراست. بو، مزه و رنگ بی‌ نظیر دارچین، به‌ خاطر بخش روغنی درختی‌ است که دارچین از آن گرفته می‌شود. خواص دارویی دارچین حاصل از پوست درخت دارچین است. پوست درخت دارچین حاوی موادی است که در درمان بسیاری از بیماری‌ ها مؤثرند. البته برای اینکه خواص دارویی دارچین حفظ شود، ترکیب شیمیایی آن باید دست‌ نخورده باقی بماند.

نحوه تهیه ادویه دارچین:
درختچه دارچین درختی است کوچک، به ارتفاع ۵ تا ۷ متر که از تمام قسمت‌های آن بویی مطبوع استشمام می‌شود. گلهای این ادویه در فاصله ماه‌های بهمن تا اوایل فروردین ظاهر می‌شود. برگ این درخت سبز سیر و دارای گلهایی به رنگ سفید است. دارچین بومی سری‌ لانکا و جنوب هند است و پوست درختچه آن به عنوان ادویه بکار می‌رود. سابقه مصرف و شناسائی آن به مصر باستان و به حدود دو هزار سال قبل از میلاد بر می‌گردد. اما آنچه که در تاریخ به دارچین چینی مشهور شده در حقیقت نوعی از دارچین به نام Cinnamon Aromaticum یا Cassia است که بومی چین بوده و به صورت درخت ۲۰ الی ۳۰ متری است که از پوست درخت به عنوان دارچین استفاده می‌شود. ورود دارچین به اروپا از دو طریق بندر اسکندریه در مصر و نیز از طریق بازرگانان پرتغالی در قرن ۱۵ و ۱۶ میلادی بوده‌است.

بعد از دو سال که از کاشت درخت گذشت آن را از نزدیک زمین قطع کرده و در سال آینده شاخه‌ هائی را که از کناره تنه اصلی رشد کرده بریده و پوسته آن را خارج کرده و بلافاصله خشک می‌کنند و سپس در قطعات ریز بریده و فروخته می‌شود. در مورد نوع دارچین چینی از پوست بیرونی استفاده می‌شود.

کاربرد پودر دارچین:
دارچین در بیشتر کشورها به عنوان ادویه، چاشنی غذا و شیرینی‌ ها مصرف می‌ شود. در ایران کاربرد زیادی در قنادی (مغازه)‌ها به صورت عصاره، اسانس و گَرد دارد. گَردِ دارچین در تزئین شُله زرد و به ویژه غذای نذری مثل خورش قیمه ، حلیم گندم و خورش مرغ استفاده می‌شود.

دارچین که در بسیاری از نان‌ ها و شیرینی‌ ها به عنوان ادویه استفاده می‌شود به عنوان ماده ضد کپک در بسته‌ بندی مواد غذایی استفاده خواهد شد. با وجود شیرینی و عطر موجود در این ماده، دارچین می‌تواند عامل نابودی میکروب‌ ها شود. این ماده در مصر باستان در مومیایی کردن مورد استفاده قرار می‌گرفته است.

دو نوع دارچین وجود دارد:
1 – دارچین کاسیا: که به آن دارچین معمولی می‌گویند و نوعی است که بیشتر مردم از آن استفاده می‌ کنند.

2 – دارچین سیلان: که به آن دارچین واقعی می‌گویند و طعمی سبُک‌ تر داشته و تلخی‌ اش نیز کمتر است.

دارچین کاسیا، بیشتر در فروشگاه‌ ها یافت می‌شود و نسبت به دارچین سیلان، بسیار ارزان‌ تر است. مصرف دارچین کاسیا در مقادیر کم خطری ندارد اما مصرف زیاد آن می‌تواند مشکلاتی برای سلامتی ایجاد کند، زیرا حاوی مقادیر زیادی از ترکیبی به نام کومارین است. سایت پوپونیک دارچین کاسیا را ارائه می دهد.